“KPSS A Grubu Düz Memur Olabilir mi?”: Bir Hikâyenin İçinden Gerçekler
Herkese selam,
Bugün size sınav kitaplarının sayfalarından değil, hayatın içinden bir hikâye anlatmak istiyorum. Belki kendinizden bir parça bulacaksınız; belki de bir başkasının mücadelesinde kendi cevabınızı. Hikâyemizin kahramanı Mert, ama bu hikâyede yalnız o yok — Elif de var, yılların birikimi de, bir sistemin dönüşümü de.
Bir Hayalin Başlangıcı: Mert’in Masası
Mert, 28 yaşında, ekonomi mezunu bir “A grubu” adayıydı. Sabahları erkenden kalkar, masasına kahvesini koyar, KPSS’nin kalın kitaplarını açardı. Dışarıda hayat akarken o, kamu personel sisteminin en karmaşık katmanlarından birinde kendine yer arıyordu.
Bir gün, forumda şu soruyu gördü:
> “KPSS A grubu düz memur olabilir mi?”
Soruyu okuyunca gülümsedi. Çünkü bu sadece bir teknik soru değildi; içinde umut, yılgınlık ve belirsizlik taşıyordu.
Cevabı kısaydı ama hayatı değildi: “Olabilir ama... neden istediğini bilmen gerek.”
Elif’in Dünyası: Empatiyle Büyüyen Bir Bakış
Elif, Mert’in yakın arkadaşıydı. Psikoloji mezunu, insan ilişkilerine meraklı, her şeyi duygusal bağlamda anlamaya çalışan biriydi.
Mert’e sık sık derdi:
> “Sen stratejik düşünüyorsun, ama bazen kalbinin ne istediğini kaçırıyorsun.”
Elif, kamu sistemini farklı bir yerden görüyordu. Onun için memurluk, sadece güvence değil, “topluma dokunma biçimiydi.” Rehber öğretmen olmasa da, çevresine rehberlik eden biriydi.
Bir akşam kütüphanede yan yana otururken, Mert KPSS kılavuzuna gömülmüşken, Elif sordu:
> “A grubu sınavına giriyorsun ama düz memurluk istiyorsun, neden?”
Mert biraz duraksadı.
> “Çünkü artık kazanmaktan çok, bir yere ait olmak istiyorum.”
O an Elif anladı. Bu hikâye sadece sınavın değil, aidiyetin hikâyesiydi.
Sistemin Anatomisi: A Grubu Ne, B Grubu Ne?
Biraz bilgi ekleyelim, çünkü hikâyenin temeli burada.
Türkiye’de KPSS sistemi iki ana kategoriye ayrılıyor: A Grubu ve B Grubu.
A Grubu, uzmanlık, müfettişlik, denetmenlik gibi daha analiz ve strateji gerektiren kadrolara yönelik.
B Grubu ise genel idari hizmetlerde, “düz memur” dediğimiz pozisyonlarda çalışmayı kapsıyor.
Yani evet, teknik olarak A Grubu adayları da düz memur olabilir. Ama burada kritik nokta şu: Hedef farkı.
A Grubu sınavları çok daha zorlayıcı, genellikle mülakat ve kurum sınavlarıyla birleşiyor.
Yani Mert’in yaptığı şey, olimpiyatlara hazırlanıp kasaba koşusuna katılmak gibiydi — elbette mümkün, ama niyet önemli.
Mert’in Kararı: Stratejiden Duyarlılığa
Bir gün Mert, forumda bir yorum gördü:
> “A Grubuysan B Grubu’na başvuramazsın, yazık olur emeğine.”
Ama o yoruma Elif cevap yazdı:
> “Belki bazen yazık olan, sadece ‘yüksek hedef’ uğruna beklemek olur.”
O anda Mert fark etti. Onun “çözüm odaklı” zekâsı, Elif’in “insan odaklı” sezgileriyle birleşince bir anlam kazanıyordu.
Ertesi hafta, Mert bir belediyedeki memur ilanını gördü. Başvurdu.
Kısa süre sonra, mülakata çağrıldı.
Mülakat günü, klasik soruların arasında biri geldi:
> “A Grubu hazırlanmışsınız, neden bu kadroyu istiyorsunuz?”
Mert derin bir nefes aldı ve dedi ki:
> “Çünkü bazen ülkeye katkı, makamla değil, tutumla olur. Nerede hizmet edeceğimden çok, nasıl edeceğim önemli.”
Komisyon sessiz kaldı.
Bir hafta sonra sonuç açıklandı: Kazanmıştı.
Toplumsal Gerçek: Değerin Unvanla Ölçülmediği Bir Dönem
Mert’in hikâyesi, Türkiye’de binlerce KPSS adayının hikâyesi aslında.
Yıllarca “yüksek kadrolar” peşinde koşarken, düz memurluğun istikrarı ve toplumsal değeri küçümsendi.
Oysa kamu hizmeti, hangi koltukta olursa olsun, sistemin işleyen damarlarından biridir.
Bu noktada tarihsel bir hatırlatma da yapmak gerekir.
1980’lerden sonra Türkiye’de kamu personel sistemi giderek uzmanlaşmaya başladı.
Ancak 2000’lerle birlikte genç işsizlik oranı arttıkça, memurluk artık “kariyer” değil, “kurtuluş” olarak görülmeye başlandı.
Bu da birçok A Grubu adayını B Grubu pozisyonlarına yöneltti.
Elif’in Son Mesajı: “Belki de Cevap, ‘Olabilir mi?’ Değil, ‘Olmalı mı?’dır.”
Yıllar sonra Mert hâlâ o belediyede çalışıyor.
Elif ise bir üniversitede danışmanlık yapıyor.
Bir gün forumda yine o soruyu gördüler:
> “KPSS A grubu düz memur olabilir mi?”
Elif gülümsedi ve şu cevabı yazdı:
> “Evet, olabilir. Çünkü bazen insanın en doğru yeri, planladığı değil, gönlünün kaldığı yerdir.”
Bu cevap yüzlerce beğeni aldı. Çünkü samimiydi, çünkü gerçeğe dokunuyordu.
Sonuç: Forumun Sessiz Sorusu
Belki de bu sorunun asıl anlamı şu:
“Emek verdiğim şey, başka bir biçimde değer bulabilir mi?”
Cevap evet.
KPSS A Grubu adayları düz memur olabilir.
Ama bundan daha önemlisi, hangi koltukta oturursan otur, hizmet etme niyetinin değişmemesi.
Peki siz ne düşünüyorsunuz forumdaşlar?
Bir kariyerin değeri, unvanla mı ölçülür, yoksa yüreğin verdiği emekle mi?
Belki de Mert’in dediği gibi, “kurtuluş” sandığımız şey bazen sadece başka bir başlangıçtır.
Herkese selam,
Bugün size sınav kitaplarının sayfalarından değil, hayatın içinden bir hikâye anlatmak istiyorum. Belki kendinizden bir parça bulacaksınız; belki de bir başkasının mücadelesinde kendi cevabınızı. Hikâyemizin kahramanı Mert, ama bu hikâyede yalnız o yok — Elif de var, yılların birikimi de, bir sistemin dönüşümü de.
Bir Hayalin Başlangıcı: Mert’in Masası
Mert, 28 yaşında, ekonomi mezunu bir “A grubu” adayıydı. Sabahları erkenden kalkar, masasına kahvesini koyar, KPSS’nin kalın kitaplarını açardı. Dışarıda hayat akarken o, kamu personel sisteminin en karmaşık katmanlarından birinde kendine yer arıyordu.
Bir gün, forumda şu soruyu gördü:
> “KPSS A grubu düz memur olabilir mi?”
Soruyu okuyunca gülümsedi. Çünkü bu sadece bir teknik soru değildi; içinde umut, yılgınlık ve belirsizlik taşıyordu.
Cevabı kısaydı ama hayatı değildi: “Olabilir ama... neden istediğini bilmen gerek.”
Elif’in Dünyası: Empatiyle Büyüyen Bir Bakış
Elif, Mert’in yakın arkadaşıydı. Psikoloji mezunu, insan ilişkilerine meraklı, her şeyi duygusal bağlamda anlamaya çalışan biriydi.
Mert’e sık sık derdi:
> “Sen stratejik düşünüyorsun, ama bazen kalbinin ne istediğini kaçırıyorsun.”
Elif, kamu sistemini farklı bir yerden görüyordu. Onun için memurluk, sadece güvence değil, “topluma dokunma biçimiydi.” Rehber öğretmen olmasa da, çevresine rehberlik eden biriydi.
Bir akşam kütüphanede yan yana otururken, Mert KPSS kılavuzuna gömülmüşken, Elif sordu:
> “A grubu sınavına giriyorsun ama düz memurluk istiyorsun, neden?”
Mert biraz duraksadı.
> “Çünkü artık kazanmaktan çok, bir yere ait olmak istiyorum.”
O an Elif anladı. Bu hikâye sadece sınavın değil, aidiyetin hikâyesiydi.
Sistemin Anatomisi: A Grubu Ne, B Grubu Ne?
Biraz bilgi ekleyelim, çünkü hikâyenin temeli burada.
Türkiye’de KPSS sistemi iki ana kategoriye ayrılıyor: A Grubu ve B Grubu.
A Grubu, uzmanlık, müfettişlik, denetmenlik gibi daha analiz ve strateji gerektiren kadrolara yönelik.
B Grubu ise genel idari hizmetlerde, “düz memur” dediğimiz pozisyonlarda çalışmayı kapsıyor.
Yani evet, teknik olarak A Grubu adayları da düz memur olabilir. Ama burada kritik nokta şu: Hedef farkı.
A Grubu sınavları çok daha zorlayıcı, genellikle mülakat ve kurum sınavlarıyla birleşiyor.
Yani Mert’in yaptığı şey, olimpiyatlara hazırlanıp kasaba koşusuna katılmak gibiydi — elbette mümkün, ama niyet önemli.
Mert’in Kararı: Stratejiden Duyarlılığa
Bir gün Mert, forumda bir yorum gördü:
> “A Grubuysan B Grubu’na başvuramazsın, yazık olur emeğine.”
Ama o yoruma Elif cevap yazdı:
> “Belki bazen yazık olan, sadece ‘yüksek hedef’ uğruna beklemek olur.”
O anda Mert fark etti. Onun “çözüm odaklı” zekâsı, Elif’in “insan odaklı” sezgileriyle birleşince bir anlam kazanıyordu.
Ertesi hafta, Mert bir belediyedeki memur ilanını gördü. Başvurdu.
Kısa süre sonra, mülakata çağrıldı.
Mülakat günü, klasik soruların arasında biri geldi:
> “A Grubu hazırlanmışsınız, neden bu kadroyu istiyorsunuz?”
Mert derin bir nefes aldı ve dedi ki:
> “Çünkü bazen ülkeye katkı, makamla değil, tutumla olur. Nerede hizmet edeceğimden çok, nasıl edeceğim önemli.”
Komisyon sessiz kaldı.
Bir hafta sonra sonuç açıklandı: Kazanmıştı.
Toplumsal Gerçek: Değerin Unvanla Ölçülmediği Bir Dönem
Mert’in hikâyesi, Türkiye’de binlerce KPSS adayının hikâyesi aslında.
Yıllarca “yüksek kadrolar” peşinde koşarken, düz memurluğun istikrarı ve toplumsal değeri küçümsendi.
Oysa kamu hizmeti, hangi koltukta olursa olsun, sistemin işleyen damarlarından biridir.
Bu noktada tarihsel bir hatırlatma da yapmak gerekir.
1980’lerden sonra Türkiye’de kamu personel sistemi giderek uzmanlaşmaya başladı.
Ancak 2000’lerle birlikte genç işsizlik oranı arttıkça, memurluk artık “kariyer” değil, “kurtuluş” olarak görülmeye başlandı.
Bu da birçok A Grubu adayını B Grubu pozisyonlarına yöneltti.
Elif’in Son Mesajı: “Belki de Cevap, ‘Olabilir mi?’ Değil, ‘Olmalı mı?’dır.”
Yıllar sonra Mert hâlâ o belediyede çalışıyor.
Elif ise bir üniversitede danışmanlık yapıyor.
Bir gün forumda yine o soruyu gördüler:
> “KPSS A grubu düz memur olabilir mi?”
Elif gülümsedi ve şu cevabı yazdı:
> “Evet, olabilir. Çünkü bazen insanın en doğru yeri, planladığı değil, gönlünün kaldığı yerdir.”
Bu cevap yüzlerce beğeni aldı. Çünkü samimiydi, çünkü gerçeğe dokunuyordu.
Sonuç: Forumun Sessiz Sorusu
Belki de bu sorunun asıl anlamı şu:
“Emek verdiğim şey, başka bir biçimde değer bulabilir mi?”
Cevap evet.
KPSS A Grubu adayları düz memur olabilir.
Ama bundan daha önemlisi, hangi koltukta oturursan otur, hizmet etme niyetinin değişmemesi.
Peki siz ne düşünüyorsunuz forumdaşlar?
Bir kariyerin değeri, unvanla mı ölçülür, yoksa yüreğin verdiği emekle mi?
Belki de Mert’in dediği gibi, “kurtuluş” sandığımız şey bazen sadece başka bir başlangıçtır.